Boosheid bij overprikkelde kinderen: pas op ontploffingsgevaar. In dit blog neem ik je mee met Annet, Steijn en Thomas. Drie kinderen die zo nu en dan uit het niets heel boos kunnen worden. Wat deze drie kinderen gemeenschappelijk hebben is dat ze gedurende de dag van alles mee maken en niet de tijd hebben om het allemaal te verwerken. Er hoeft maar iets te gebeuren en er is ontploffingsgevaar
Zowel Annet, Steijn als Thomas zijn gevoelige kinderen. Neem bijvoorbeeld Annet. Ze komt met een lach op haar gezicht uit school. Het lijkt allemaal goed te gaan. Tot ze thuis komt en de tas de hoek in smijt. Vervolgens gaat ze naar haar kamer en er komt geen woord meer uit.
Steijn weet in de ochtend niet goed welke kleren hij aan wilt doen op school. Niets zit lekker. Zijn vader zegt opschieten want anders komen ze te laat op school. Steijn ontploft. Hij wil niet meer meewerken en zo komen ze te laat op school
Thomas is met zijn ouders bij opa en oma en die passen iedere woensdag op. De mama van Thomas komt hem ophalen. Ze krijgt een heerlijke knuffel en vervolgens gaat Thomas weer spelen. Haar mama klets nog wat met oma en dan zegt ze: kom we gaan. Maar juist dan gaat Thomas zich verstoppen en haalt hij alles uit de kast. Natuurlijk uiteindelijk krijg ze hem mee maar ze heeft wel een boos kind in de auto.
Boosheid bij overprikkelde kinderen. Je bent niet de enige ouder die regelmatig met een boos kind te maken heeft. Natuurlijk zo nu en dan boos zijn is prima en normaal. Maar zo’n boze bui heeft behoorlijk impact op iedereen in het gezin. Daar gaat de sfeer en de gezelligheid. Wanneer deze boze momenten steeds vaker voorkomen kan er een negatief patroon ontstaan. Een valkuil van ouders is dat ze reageren op de woedeaanval maar je negeert wat er onder zit. Je wil juist naar dat wat onder de boosheid zit.
Bij prikkelgevoelige kinderen ontstaat een boze bui niet zomaar. De meeste kinderen hebben een goede reden om boos te zijn. De boosheid van je kind is meestal nuttig. De manier hoe kinderen die opvallen met boos gedrag uitten is meestal niet helpend. Met het alten zien van boosheid geeft je kind een signaal. Er gebeurt iets en dat is niet leuk. Het helpt je kind met het aangeven van grenzen. Soms kan het de drukte in het hoofd van je kind even oplossen en ook frustratie ontladen. Maar het grote nadeel van boosheid is dat het niet leidt tot een goed gesprek.
Boze overprikkelde kinderen hebben meestal geen werkgeheugen probleem. Toch gaan we vaak herhalen wat je kind eigenlijk al weet. Het is een veelvoorkomende valkuil van ons ouders. Overprikkelde boze kinderen kunnen geen informatie tot zich nemen. Het hoofd zit vol. Bovendien ze weten de afspraken of regels wel. Herhalen heeft nu echt geen zin. Het is meestal olie op het vuur. Zolang de redenen om boos te zijn blijven bestaan hoeft er maar iets te gebeuren en daar gaan we weer. Tijn bijvoorbeeld kan ontzettend lang boos blijven, Maar wanneer hij weer rustig is, heeft hij er spijt van. Hij wil het weer goed maken. Maar de volgende dag barst hij weer uit. De boosheid van Tijn is onmacht.
Wat deze overprikkelde kinderen met elkaar gemeen hebben is dat ze heel gevoelig zijn. Deze kinderen laten een gevoeligheid zien voor prikkels en hebben niet de tijd en ruimte gehad om te verwerken wat er is. Tijdens de boze bui ontlaad de spanning bij je kind. Als je het zo bekijkt best logisch. Je kind kan het nog niet een andere manier uitten. Wanneer je zo naar het gedrag van je kind gaat kijken dan ontstaat er misschien meer ruimte om je kind verder te helpen. Nu kan jij je herpakken en terugkomen in de ouderrol.
Het toepassen van de 20 minuten regel is een mega handige tool om kinderen te helpen die ontploffen. Deze tool leg ik helemaal uit in de toolkit boosheid. Wanneer je kind een heftige reactie geeft ga je de eerste 20 minuten niet opnieuw olie op het vuur gooien. Met andere woorden je blijft stevig in je ouderrol staan en gaat niet iets doen wat er voor zorgt dat je kind opnieuw ontploft. Geen regels herhalen, let op dat je geen afkeurde blik geeft en handige zinnen gebruiken e.d.. Want dan begint het opnieuw, wat betekent dat je zo 40 minuten bezig bent voordat je kind herstelt in plaats van 20. Pas als je kind rustig is kan je praten over wat er mis ging..
De 20 minuten regel is een super waardevolle tip die gelijk kan gebruiken, zodat je ook vandaag weer een stap kunt zetten om boos gedrag van kinderen beter te begrijpen. Wil je graag stap voor stap meegenomen worden dan is het programma de Kunst van Boos mega waardevol.
Met dit programma zal je merken dat je kind meer woorden gaat geven aan wat het voelt en zelf steeds beter grenzen aan gaat geven. Je kind gaat de emoties binnen in zichzelf steeds beter herkennen en erkennen. Maar jij krijgt ook handvatten waarmee je escalatie voorkomt. Je zal merken dat het negatief patroon oplost en dat er thuis rust en ontspanning ontstaat. Nieuwsgierig. Ontdek het hier.
Durf te Voelen: Hoe geef je ruimte aan gevoelens bij jezelf en je kind? Het…
Omgaan met boosheid. In dit blog deel ik praktische tips voor ouders van kinderen met…
Minder boos meer zelfvertrouwen. Welke kwestie pak je eerst aan? In dit blog deel ik…
Met dit kwartaal lidmaatschap krijg je toegang tot de binnenwereld van kinderen met eenvoudige tools…
Waarom praten over boosheid met kinderen zo moeilijk Is (en hoe je het wel kunt…
Angst maakt de wereld van kinderen steeds kleiner. Hoe kan jij je kind helpen om…