In dit blog duiken we in de dynamiek tussen de zachte en de harde ouder, een patroon dat veel ouders herkennen, maar niet altijd begrijpen. Deze rollen ontstaan vaak vanuit onbewuste verstrikkingen in het familiesysteem, zoals onverwerkte gebeurtenissen of verschoven posities in de kindertijd.
De zachte ouder buigt mee en stelt moeilijk grenzen, terwijl de harde ouder controleert en snel boos wordt. Beiden zijn uit balans.
Door systemisch te kijken en vijf basisprincipes te gebruiken (zoals ‘iedereen heeft zijn plek’ en ‘ouders geven, kinderen ontvangen’), krijg je zicht op wat er onder de oppervlakte speelt.
Je leert hoe je als ouder of professional deze patronen kunt herkennen, doorbreken en plaatsmaken voor echte verbondenheid in het hier en nu.
