Als je het ene kiest… dan kies je het andere niet

Kiezen doen we de gehele dag door. Wat trek ik vandaag aan? Wat neem ik op mijn brood?  Zal ik buiten gaan spelen? Welke pizza wil ik? Welke sport zal ik kiezen? Kiezen gaat lang niet alle kinderen gemakkelijk af. Neem Anne. Ze wil het allerliefst “de perfecte” keuze maken. Wanneer ze uiteindelijk kiest, dan kiest ze het andere niet en dat voelt als verliezen. Ook heeft ze het gevoel “eeuwig vast te zitten aan een keuze”. Maar het allerliefste wil ze de ander gewoon tevreden houden. Anne kan eeuwig twijfelen en piekeren. Het zal je niet verbazen dat Anne zich nogal moe voelt en in de avond vaak hoofdpijn heeft.

Daar gaat de bel en haar beste vriendin staat voor de deur

Ding dong, vanuit het raam ziet Anne haar vriendin voor de deur. Ze duikt snel weg en verstopt zich. De bel gaat nog een keer. Mama roept: “Anne, de bel gaat, je vriendin staat voor de deur”. Haar vriendin is echt super gezellig, lief en enthousiast, dat is het niet. Eigenlijk wil Anne liever tijd voor zichzelf. Maar ze wil haar vriendin ook niet teleurstellen. “Straks is ze niet meer mijn beste BF”.

Niet kiezen: geen ja en geen nee zeggen

Kinderen die geen ja en geen nee zeggen maken geen keuze.  Anne kan eindeloos draaien, wachten en uitstellen. Dan doet haar vriendin er nog schepje bovenop om haar mee te krijgen. Super lief en enthousiast. Mamma ziet het gebeuren. “Ga maar lekker naar buiten”,  roept ze goed bedoeld. Dat komt mama trouwens ook goed uit, want dan is het huis in rustig. Het is tenslotte prachtig weer. Anne gaat toch maar mee. Ze doet wat de ander vraagt.

Het probleem in stand houden

De mama van Anne is geneigd om haar dochter te helpen. Het is de vraag of ze Anne nu echt helpt door voor haar een keuze te maken. Het vraagt nogal wat tijd en geduld om Anne zelf een keuze te laten maken. De mama van Anne denkt dat het helpend is om haar over de streep heen te trekken. Ze weet dat als Anne eenmaal aan het spelen is, ze het heel leuk vindt. Het is alleen de vraag of je Anne hier echt meehelpt. Wordt Anne niet eerder angstiger en onzekerder? Leert ze nu zelf kiezen? Door het kiezen van haar over te nemen wordt ze onbedoeld bevestigd in het gevoel van “het niet weten”. Wellicht gaat ze nog meer luisteren naar wat anderen vinden en verder piekeren. Ze gaat weg van haar eigen gevoel.

De “perfecte” keuze

Anne wil het liefst de “perfecte” keuze maken. Ze denkt eindeloos na over de keuze ‘wat als..?’. Natuurlijk zijn er voor- en nadelen te bedenken. Het hoofd geeft niet echt antwoord. Een perfecte keuze bestaat namelijk niet. Er zijn immers telkens weer andere voor- en nadelen te bedenken. Een helpende gedachte zoals: “ik kies nu even dit en volgende keer anders” voelt al heel anders. Lang nadenken helpt niet. Gedachten gaan alle kanten op. Innerlijke stemmen die zeggen wat anderen mogelijk zouden denken, halen je misschien juist wel weg bij wat je zelf graag doet. Het is eerder helpend wanneer Anne zichzelf de vraag stelt: “Waar heb ik nu zin in?”. Het gaat om Anne zelf. Mama kan haar wel helpen te reageren met: “Anne waar heb je nu zin in?”

Het geheim achter kiezen.

Wat is het geheim van kiezen? Waardoor lukt het ene kind wel en heeft het andere daar zoveel moeite mee? Hoe doen kinderen dat eigenlijk kiezen? Zoals al eerder beschreven is kiezen een proces wat grotendeels onbewust gebeurt. Het is niet per se nodig om een doordachte keuze te maken. Het gaat hier immers niet om hele grote keuze met een grote consequenties. Bij dagelijkse keuzemomenten heb je er meer aan om vanuit je intuïtie en je gevoel een keuze te maken. Dat betekent ook dat Anne mag leren om naar haar eigen gevoel te luisteren. 

Kiezen voor jezelf

Anne heeft te leren om verbinding te maken met haar gevoel en te kiezen voor zichzelf. De ene keer zal ze kiezen voor zichzelf en de andere keer voor de omgeving. Tijdens integratieve kindercoaching heeft Anne geleerd om verbinding te maken met haar gevoel. Met een paar eenvoudige oefeningen kan ze nu contact maken met haar gevoel en is ze weg bij het denken. Vanuit haar centrum “buik iets aanspannen en diep ademen” komt ze bij zichzelf. Ze kan zich nu sterk maken voor waar haar hart naar uit gaat.  Wat voel je? Wat doe je nu het liefst? Nu kan ze kiezen.

Je hart volgen

Anne heeft nu helemaal geleerd om verbinding te maken met zichzelf en kan nu een keuze maken. Het zelfvertrouwen van Anne is inmiddels ook gegroeid. Hierdoor is ze minder gevoelig voor wat anderen zeggen. Ze heeft gemerkt dat andere kinderen het vaak wel begrijpen als ze een keer moe is. Hoe waardevol is een BF waarbij je helemaal jezelf kan zijn. Iemand die snapt dat je vandaag gewoon moe bent. De volgende keer kan Anne weer pret maken voor twee.

Als je het ene kiest kies je niet het andere

Assertieve kinderen kiezen de ene keer voor zichzelf en de andere keer voor de ander. Door contact te maken met je lichaam voel je wat je zelf wilt. Soms betekent dat je iemand teleurstelt of juist blij maakt. De ene keer kies je dit en de andere kant dat. Kiezen vraagt van kinderen om stevig in de wereld te staan. Wanneer kinderen deze stevigheid missen zullen ze meer moeite hebben met kiezen. Wanneer je aan de slag gaat met kiezen is belangrijk dat kinderen voldoende zelfvertrouwen hebben ontwikkeld. Met de gratis checklist zelfvertrouwen krijg je direct inzicht in het zelfbeeld van je kind. Ontdek het hier. Heb je ook een kind dat moeilijk kan kiezen en wil je hier eens over bellen? Plan hier een gratis consult in.   

Laat gerust een reactie achter bij dit bericht. Heb je ook een vraag? Stuur hem gerust in wie weet maak ik aan de hand van jouw vraag een prachtig blog.