Samenspelen met drie: tips en uitdagingen voor ouders: drie is soms net te veel

Samenspelen met drie: tips en uitdagingen voor ouders: drie is soms net te veel.  Anne van Beemster schrijft wekelijks een opvoedkundig probleem in de Volkskrant, en vandaag stelt ze me deze vraag. Samen met twee gaat meestal wel goed, en dan komt er een derde bij. Hartstikke gezellig, maar vaak wordt er iemand buitengesloten. Hoe komt het nu dat zo’n driehoeksverhouding zo lastig is? En moeten ouders zich ermee bemoeien? Of is het juist een mooie uitdaging? In dit blog leg ik mijn visie uit en deel ik praktische tips, en natuurlijk vind je hier de link naar het artikel in de Volkskrant van 21 juni 2023.

Samenspelen met drie: tips en uitdagingen voor ouders

Met drie spelen vereist andere vaardigheden. Stel je voor: Klaas en Alex spelen met een bal en gooien deze naar elkaar over. Plots valt de bal en belandt bij Mark, die ook wil meedoen en begint te voetballen. Hij schiet de bal naar Klaas en Klaas schiet terug naar Mark. Het spel verandert in een potje voetbal. Echter, Alex vindt het niet meer leuk. Hij pakt de bal met zijn handen. “Niet met je handen!” roept Mark. Alex druipt af. Hij voelt zich wellicht buitengesloten, terwijl de andere twee zich van geen kwaad bewust zijn. Met drie personen ontstaan er gemakkelijk vergissingen.

Met zijn drieën samen spelen: er ontstaan soms vergissingen

De meeste kinderen willen niemand buitensluiten. Ze weten dat buitensluiten een naar gevoel geeft. Tegelijkertijd willen kinderen ook niet alleen zijn, want dat voelt ook naar. Ze willen vermijden om zich eenzaam te voelen. Soms reageren kinderen onbedoeld harder dan ze beseffen en sluiten ze anderen buiten. Het sociale verkeer is ontzettend complex en kinderen kunnen dit nog niet goed overzien. Ze hebben hun eigen gevoelens, gedachten en acties, terwijl die van anderen vaak anders zijn. Jonge kinderen kunnen zich nog niet goed inleven in anderen. Ze vinden het vaak moeilijk om oorzaak en gevolg van hun gedrag te begrijpen. Vaak hebben ze gewoon wat hulp nodig om het sociale verkeer beter te begrijpen. Je zult merken dat er meestal genoeg liefde is. Het is daarom belangrijk om ruzies en vergissingen te gebruiken om elkaar beter te leren kennen.

Vergissingen maakt iedereen wel eens toch?

Een keer vergissen is menselijk, dat overkomt iedereen wel eens. Bovendien kun je van vergissingen leren. Een tip die ik je direct wil meegeven is om het niet te zwaar en groot te maken. Samenspelen vergt ook gewoon energie, en jonge kinderen raken snel vermoeid. Wanneer de kinderen moe zijn, wordt het ook moeilijker. Een tweede tip die ik wil geven is om gewoon te benoemen wat er gebeurt. Door kinderen de situatie te verduidelijken, help je ze kleine misverstanden op te lossen. In het geval van deze jongens kun je ze bijvoorbeeld helpen door te zeggen: “Jullie waren aan het overgooien en nu zijn jullie aan het voetballen.” Alex kan dan aangeven dat hij voetbal niet zo leuk vindt. Het uitspreken van wat wel en niet leuk is, kan lastig zijn voor kinderen. Met een beetje hulp zul je merken dat kinderen zelf tot mooie oplossingen komen. Zullen we dan eerst 15 minuten voetballen en daarna nog even overgooien, of andersom? Op deze manier groeien kinderen in hun sociale vaardigheden.

Met drie = meer plezier?

Met drie spelen is soms gewoon heel leuk. Je kunt met drie andere spellen doen. Voetballen met drie biedt weer andere mogelijkheden. Het spelen met drie vraagt van kinderen om sterker te staan in de wereld. Het is belangrijk om te weten wat je kwaliteiten zijn en wat je waardevol maakt in vriendschappen, en dit van binnenuit te voelen. Dit beschermt je tegen lastige sociale situaties. Als er al twee een spel spelen, kun je simpelweg niet meedoen en word je buitengesloten. Eerlijk of niet, welkom in de wereld die zo nu en dan oneerlijk en onrechtvaardig kan zijn. Met drie spelen vraagt om veerkracht en net iets meer sociale vaardigheden.

Samenspelen met drie: tips en uitdagingen voor ouders

Download hier het artikel: drie is te veel. De kolom: iedereen doet maar wat” van de Volkskracht wordt geschreven door van Anna van den Breemer. Hier onder vind je het artikel; drie is soms net een te veel.

Direct samen met je kind een stap zetten.

Samenspelen met drie: tips en uitdagingen voor ouders. Kan jij en je kind hier hulp bij gebruiken dan is het programma bouwen aan vriendschappen echt een super waardevol programma om te doen. Door met het programma mee te doen krijg je de vriendenkring van je kind inzichtelijk. Je kin d ontdekt wie dicht bij staan en wie verder weg. Je kind ontdekt zijn of haar eigen goud. Wat vinden kinderen eigenlijk leuk aan je. Met dit inzicht sta je sterker tegen afwijzing en buitensluiten. In totaal staan er maar liefst 5 modules voor je klaar.  Lees er hier alles over en start direct samen met je kind