 oe ga je om met gezeur van kinderen? Zeuren om meer snoep, aandacht of cadeautjes. Het is nooit genoeg. De ouders noemen Tom soms ondankbaar en onbeleefd, want hij heeft zijn mond nog vol met chocolade en vraagt al om een lolly. De zak van Sinterklaas is nog niet leeg en hij vraagt of hij zijn schoen mag zetten. Na drie boekjes haalt hij nog steeds alles uit de kast om zijn zin door te drijven. Op de schommel is hij intens verdrietig als het duwen stopt. De ouders van Tom proberen echt geduldig te reageren, maar op een gegeven moment is de maat vol. Tom moet nu toch wel weten dat het niet kan… Hoe komt het dat het voor jonge kinderen nooit genoeg is en dat het gezeur blijft aanhouden?
Heel veel jonge kinderen zeuren
Misschien heb je soms ook wel het gevoel dat je kind de hele dag zeurt. Wanneer we vanuit de ontwikkelingspsychologie naar jonge kinderen kijken, dan kun je deze fase waar je jonge kind in zit beschrijven als “magisch”. Je kind is het centrum van de wereld. Het voelt zich letterlijk het middelpunt van de wereld. Wanneer je je verdiept in kindertekeningen van jonge kinderen, dan zul je merken dat je de tekeningen vaak kunt draaien. Er is geen onder en geen boven. Zo zien kleuters de wereld. Thuis beleven ze de wereld magisch en onbevangen. Ze leven hun droom van onbegrensde mogelijkheden. Door op een knop te drukken gaat het licht aan. Je kijkt in de la en er is snoep. Wanneer je belt, komt er pizza of een pakje. Magisch!
Jonge kinderen willen een blij gevoel het liefst vasthouden
Natuurlijk willen kinderen dat blije gevoel het liefst zo lang mogelijk vasthouden. Maar als het aan kleuters ligt, bestellen we de hele dag door pakjes, eten we snoep en beleven we voortdurend plezier. Als de voorraad op is, grijpen we simpelweg naar nieuwe. Want een cadeautje, een snoepje of de aandacht van papa en mama bezorgen direct dat vrolijke gevoel. Je kleuter, die volledig in het hier-en-nu leeft, roept: “Ja, dat wil ik, en wel nu meteen!” Maar dan komen die volwassenen met regels die vanuit kinderogen gezien zinloos lijken. Maar waarom zou je chocolade bewaren als het nu lekker is?
Zich verplaatsen in de wereld van de ander
Jonge kinderen kunnen zich nog niet goed in anderen verplaatsen. Kinderen die drammen willen zich blij voelen en doen van alles om dat blije gevoel vast te houden. Hun oplossing is net zo lang doorgaan tot je toegeeft. Ze onderzoeken onbewust waar grenzen liggen. Tja, en wanneer je toegeeft, wordt het helemaal onduidelijk waar de grenzen liggen. Het hek is van de dam en je kind zal steeds weer blijven proberen te drammen om een blij gevoel te krijgen. Je kind is een echte doorzetter, een krachtpatser, en houdt natuurlijk geen rekening met jouw gevoelens.
Jonge kinderen hebben nog geen Theory of mind ontwikkeldÂ
De meeste kleuters hebben nog geen “Theory of mind” ontwikkeld. Dat is een begrip uit de psychologie. Theory of Mind wil zeggen dat kinderen zich kunnen verplaatsen in de gevoelens, gedachten en het gedrag van anderen. Kinderen bij wie “Theory of Mind” al wel is ontwikkeld, kunnen van perspectief wisselen en begrijpen dat andere mensen heel anders kunnen denken over iets. Maar wat er bij Anne van vijf dus misgaat, is dat ze haar wereld enkel bekijkt vanuit haar perspectief. Jonge kinderen, zoals Anne, bedenken gewoon niet dat snoepen voor het eten echt onhandig is. Van snoep word je toch veel blijer dan van het prutje wat straks het avondeten is? Kinderen hebben in de eerste plaats jouw hulp nodig bij het verwerken van dit nieuws. Je kunt alleen maar helpen als je rustig en stevig in je rol als ouder blijft staan.
Kinderen die zeuren hebben grenzen nodig
Wanneer kleuters blijven drammen, is er maar één aanpak die helpt en dat is duidelijke grenzen stellen als ouder. Hiermee bied je tevens veiligheid, omdat je helpt om de wereld van je kind overzichtelijk te maken. Door grenzen te stellen kader je de mogelijkheden voor je kind af. Zonder papier tekenen jonge kinderen op de muur en op de tafel, toch? Door grenzen te stellen wordt duidelijk wat de regels zijn. Zonder grenzen kan de ontwikkeling van kinderen zelfs stagneren, omdat veiligheid de allerbelangrijkste basisbehoefte van kinderen is.
Hoe stellen we grenzen en vangen we teleurstelling op?
Hoe brengen we slecht nieuws, want dat lekkere snoepje mag nu niet worden gegeten. Laten we even teruggaan naar het gevoel van je kind. Je kind heeft bedacht dat een snoepje een blij gevoel geeft. Jij gaat je kind teleurstellen en straks verrassen met een zelfgemaakt prutje op het bord (door de ogen van je kind). Natuurlijk zal je kind alles uit de kast halen om te gaan voor het snoepje. Zie het als een test, want door stevig te staan bied jij grenzen. Maar als je eerst aansluit bij het gevoel van je kind, dan zul je merken dat het drammen minder wordt. Blijf stevig en liefdevol in je rol als ouder. Je zult merken dat je kind kalmer wordt. Wanneer het zeuren gestopt is, kun je het zelfgemaakte prutje op tafel toveren. Wie weet is het eten toch lekkerder dan gedacht. Eet smakelijk!
Kan je wel wat hulp gebruiken bij het zeuren van je kind?
Natuurlijk kan ik me helemaal voorstellen dat je denkt: “Sander, zoals ik het lees, lijkt het allemaal zoveel gemakkelijker.” Het is me allemaal wat: rustig blijven en me verplaatsen. Eigenlijk vind ik dit heel moeilijk. Ik schiet toch uit mijn rol en dan komt de ongeduldige en geïrriteerde mama of papa boven. Kan je me hiermee helpen? Tuurlijk, maak gerust een gratis belafspraak. Dan bespreken we hoe ik je online of in mijn praktijk kan helpen.
0 Reacties